<podchodzi do lwa i trąca go pyszczkiem>
Co tam u Ciebie słychać Kodo,pewnie cieszysz się z nadchodzącego wesela
<lwica patrzy na wschodzące słońce,które rzucało delikatne i złote promyki słońca oświecając całą Lwią Ziemię>

//Bardzo ładne zdjęcie Lwiej Skały // Gratulacje

<Lwica zostaje sama przez chwilę> Słońce zaczyna wzbijać się już z horyzontu. Rozgląda się po okolicy obserwując zwierzęta,które właśnie zaczęły pić wodę z wodopoju>

Nala schodzi z Lwiej Skały z spuszczoną głową
-O,cześć Simba! Dawno Ciebie nie było na Lwiej Ziemi!

-Witaj Fidea,Simba już poszedł. Spójrz tylko na ten horyzont. Piękny prawda?

-Cała ta ziemia ,której dotykają delikatne promienie słońca to właśnie Lwia Ziemia. Zanim złoty krąg zniknie za wzgórzami,każdego dnia Krąg Życia będzie się powtarzał cyklicznie. Inni umierają aby zastąpić żywych,lwy jedzą antylopy,które jedzą trawę,a po śmierci każdego z nas,właśnie wyrośnie trawa. Wszystko ma swoje znaczenie.

-Koda,nie atakuje się kogoś od tyłu. Lwica była trochę zła. Bo jeśli złapie się byka za rogi,to szykuje się rodeo! I lwica wskoczył na męża dla zabawy.

<po przygodach w dżungli, lew wrócił na lwią skałę i położył się w chłodnym miejscu aby odpocząć>

Wbiegła na Lwią Skałe. Rozejrzała się. Było cicho i pusto. Usiadła w cieniu i spojrzała na ziemię do której należy. Uśmiechnęła się w myślach do siebie.

Ostatnio edytowany przez FidelaKiara (2012-02-01 21:39:20)

Lwica zauważyła go kantem oka. Wstała i podeszła do niego. Położyła się obok i zaczęła lizać łapę.