Lew leżąc czuł się trochę lepiej.
-Mam nadzieję,że Nali nic nie jest....

W tym momencie przybiegła Fidela, a za nią Rafiki. Oboje nieśli jekieś dziwne przedmioty.

Wstał i chciał podejśc do Nali, ale

Lew leżał spokojnie.

-Chyba tak...Mogę wstać?

Nala schowała się w zaroślach. Na jej głowę padały promienie słońca wśród traw,cieszyła sie,że Kodzie nic nie jest.

-Może lepiej ja pójdę, jak narazie jestem najbardziej sprawny, gdzie ona jest???

- Postaram się wrócić jak najszybciej. To mówiąc lew zaczął  szukać wodospadu. Wsłuchiwał się w szum wody aby trafić do tego miejsca, jednak robiło się coraz ciemniej i miał trudności ze znalezieniem drogi.
- No dobra gdzie to może być, w tę stronę.
Po chwili jednak wpada w głęboką dziurę pod wielkim drzewem, po chwili podnosi się i nic nie widzi gdyż nie dociera tam światło
-Ahoj, a co to wycieczka po Wieliczce???
Po chwili coś go niepokoi.
- Co to jest? A, to tylko pająki, PAJĄKI!!!!!!!!!!!!
Lew panicznie boi się pająków, wyskakuje z dziury jak postrzelony i próbuje pozbyć się pająków które po nim łaziły. W pewnym momencie wpada do jeziora, niedaleko wodospadu o którym mówił Koda.
- Widzę lilię
Lew przepływa pod wodospadem i znajduje Lilię, zrywa ją i wraca na brzeg.
- No to teraz szybko do Kody i Nali

- Mam tu coś dla was<pokazuje lilię>

Fidela wróciła z patrolu. Widząc niezwykły kwiat podeszła bliżej.
- Ale piękny! - wyrwał się jej okrzyk zachwytu. - Czekajcie - lwica pacnęła się w głowę. - Przecież ja też coś mam! - Podbiegła za skałkę i wzięła coś w pysk. Musieła to tam schować wcześniej. Z daleka nie było widać co to jest, wiadomo było jedynie, że ciągnięcie tego sprawiało lwicy pewną trudność.
- Proszę to dla was. - Powiedziała kładąc przed nimi sporą antylopę - Ranni i głodni jedzą pierwsi!